De taartenactie kreeg een vervolg met de koffie met koekactie van Sandra - mijn wandelmaatje.
De bekende gezellige roze kraam stond deze keer op de weekmarkt in Heerhugowaard. Sandra had hiertoe sponsors gevonden voor koffie/thee, roze koeken en pink ribbons (gemaakt door cliënten van het DAC). Helaas was er niet veel animo om iets te kopen maar dat veranderde toen Brigitte van Slooten langs kwam met zo'n 50 superleuke mooie kaarten en 10 opgevrolijkte notitieboekjes. Deze gingen echt als warme broodjes over de toonbank! Wat een geweldige donatie Brigitte; je bent een schat!
Sandra heeft zich pas eind augustus aangemeld als deelnemer en zamelde binnen 3 weken het streefbedrag van € 1500,- in. Zo goed en slim aangepakt!!!
Inmiddels zijn wij ieder de € 2500,- gepasseerd!
Dankzij alle donaties.
Mensen bedankt!!!!
Wij gaan dus deelnemen aan de 60k!
Hallo daar: hang de vlag maar in top!
Langzamerhand bouwde ik de loopafstand op met een maximum in het weekend van 27 en 28 september: 30 en 20 km.
Het was toen prachtig weer en ik vind het zo stoer dat ik nu met gemak kilometers loop naar plaatsen waar ik zelfs nog nooit met de fiets naar toe ben geweest (en dat ook niet van plan ben te gaan doen...). Op de vaart naar Ursem heb ik heel vaak geroeid (skiff) en geschaatst en ik vond het wel cool om nu over de eindeloos lange dijk te lopen.Die middag werd er veel geroeid op de vaart en het geluid van de riemen in en over het water brachten me weer terug naar mijn middelbare school en studententijd - misschien de draad van het roeien toch maar weer eens oppikken... Onderweg werd ik verrast door de poëzie op de kabel-borden langs de waterkant; voelde me er als wandelaar helemaal door gesteund!
Ook voelde ik me als lange-afstand-wandelaar onderweg af en toe voor de gek gehouden want de "korte weg" bleek een akelig lange landweg vol demotiverende bochten te zijn.En de aanduiding "bos" voor dit groepje kale boomstammen vond ik ook wat overdreven al leverde het met de zonsondergang wel een mooi plaatje op...
Zondag liep ik de 20km naar Yvonne waar die dag bloemencorso was. De rest van de familie kwam met de auto zodat ik terug mee kon rijden. Het was een akelig saaie wandeling maar het voelde goed om het met gemak te volbrengen.
Het lopen neemt overigens ontzettend veel tijd in beslag. Nu het er op aan komt, duurt een flinke training al gauw 4 tot 5 uur; weinig tijd dus voor andere activiteiten...
Maar goed, nu nog een week te gaan. Vandaag viel de geplande 25 km (van de Alkmaars Ontzet week) in het water en ik hoop van harte dat het vanaf nu minstens nog een week droog blijft zodat er verder getraind kan worden én het A sister's hope weekend een groot succes wordt. Ja - 11 en 12 oktober is het zo ver!
Wat zaten er weer een mooie creaties tussen en wat hebben ze het getroffen met het weer.
BeantwoordenVerwijderenOh ja, en ik wil je nog heel veel succes wensen voor a.s. weekend en fantastisch dat je al zo veel geld hebt opgehaald voor dit goede doel.
BeantwoordenVerwijderen