11 en 12 oktober liep ons team 60K van A Sister's Hope - van Bussum naar het Olympisch Stadion in Amsterdam. Deze achtste editie deden we dat met beduidend minder wandelaars dan voorgaande jaren; slechts zo'n 120 in totaal.
Goed om te zien dat de burgemeesters van Bussum en Weesp woord hebben gehouden en dit jaar mee wandelden. Misschien kunnen zij die van de 'doorgangsplaatsen' Hilversum, Abcoude, Ouderkerk a/d Amstel en Amstelveen ook tot deelname motiveren...
De 'vaste kern' en nieuwelingen stonden weer te popelen om te starten; na begroetingen, de inschrijving, koffie om wakker te worden, toespraken en de warming up o.l.v. Olga Commandeur konden we van start.
Bij de tweede pit-stop maakten we onze eerste teamfoto en als je dit vergelijkt met de blogpost (Team 2014) zie je dat ons team op het laatste moment veranderd is qua samenstelling. Petra Bruin kan met haar knieblessure nu niet veel lopen en haar vriendin Leonie Huese zag toen ook af van deelname. Gelukkig ontmoetten we Ria Boekel en Mieke Kuijper 20 september in Camperduin en zij gingen graag in op onze uitnodiging om mee te lopen. Samen met Ria Doejaaren bestond ons team weer uit 5 deelnemers. Wat hadden we een klik en wat was het leuk met elkaar! Sport verbroedert en dit goede doel uiteraard ook. Mooi om te zien hoe onze 'nieuwe leden' genoten van dit weekend.
 |
| Ria Doejaaren, Erik de Maijer, Monique Helfrich, Ria Boekel en Mieke Kuijper |
De eerste wandeldag gaat door een bosrijk gebied en langs rivieren; wat hebben we toch een mooi landje!
De lunch was weer perfect verzorgd met zeer diverse broodjes, fruit, allerlei drinken, soep en wat zoetigheid. Alle lof voor de vrijwilligers die ieder jaar met een hechte groep zich hiervoor inzetten en er iedere keer weer een kleurrijk thema van maken. Ik ben daarom zo vrij geweest wat foto's van ze te pikken om ze even in het zonnetje te zetten.
Het zonnetje zelf verdween overigens tijdens de lunch en veranderde in een flink regenfront dus hielden we zelf ook een verkleedpartij á la de mexicanen ;)
Het was een wat troosteloos vervolg maar dat kon de pret niet drukken en al kletsend kwamen we aan
bij de sloepen overtocht naar Weesp; een kletsnatte dus compleet anders dan die van vorig jaar.
Zodra we bij de hockeyvereniging kwamen, werd het droog en brak zelfs de zon door. Na het uitschrijven (van dag 1) en het inschrijven (voor een massage) genoten we met een biertje van de gezelligheid. Omdat er deze keer geen hockeywedstrijden waren, kon om 17 uur de muziek voluit en dansten we de spieren al los voor we gemasseerd werden.
Na onze massage en het lekkere eten, werden wij toch wel ongerust over het wegblijven van Ria B. Zij was als eerste opgeroepen voor een massage maar inmiddels was er al een uur verstreken en van Ria geen enkel spoor... Het hele terrein werd afgezocht, anderen zochten mee en tenslotte lieten we haar omroepen maar ... geen enkele reactie - wat een stress - bij ons dan.... Ria zelf lag namelijk nog zalig ontspannen op de massagetafel, in de vergaderruimte boven de bar. Wat waren we blij dat ze weer terecht was!
Tot 21uur danste iedereen in de tent op de lekkere muziek van 4Fun en dj Chuck. Ons team deed tenslotte 'het licht uit' nadat Ria D van het podium haar eigen camping had gemaakt.
Zondag was een prachtige dag die begon met een lekker ontbijt en deze keer een warming up van Ilse (terwijl een prachtige grote vlinder bij ons op de tent bleef zitten).
Al snel gingen truien en jassen uit en de broekspijpen omhoog - het leek wel zomer!
En ook dit jaar waren de
pitstops om de 5km een welkome onderbreking. Je wordt er ontvangen alsof
je al wekenlang onderweg bent en je neemt er een appeltje, banaantje, chippie, tomaatje,
water, iets zoets of iets hartigs voordat je weer verder loopt. Als het
nodig is, laat je er je voeten behandelen en daar heeft Erik ook dankbaar gebruik van gemaakt.
De laatste 10 kilometers hadden letterlijk wat voeten in de aarde toen Erik en Ria D een modderig weiland ingingen om een schaap te redden dat op haar rug lag te spartelen. Zodra we allemaal weer samen liepen, kregen we ander oponthoud. Nu was het een kreeft op ons pad die op z'n achterpoten ging staan met z'n scharen klaar voor de aanval. We zouden er bang van worden ;)
Inmiddels waren alle linten langs de route verdwenen en dan is het maar goed dat er twee ervaringsdeskundigen met richtingsgevoel bij zijn :)
Bij de pitstop in het Amsterdamse Bos vonden we weer aansluiting met de achterhoede, hoewel het nog extreem vroeg was - 14.40 uur. Blijkbaar is ons team meer van de ervaringen en avonturen onderweg dan van snel finishen en dan heeeeel lang moeten wachten op de tocht naar het stadion ;)
Maar finishen deden we, even na 15 uur! Op deze foto zie je ons samen met Jose Massar, de door ons geadopteerde sister zodat zij ook weer mee kon lopen.
 |
| Ieder jaar bij de finish weer zalige brownies van het Hard Rock Café. |
Gelukkig kon ik nog even mijn linkerkuit/achillespees laten masseren; die stond namelijk de hele middag flink onder spanning. De rest kwam lekker bij in het zonnetje op het veld.
Uit milieuoverweging en de schade die het aanricht bij vogels werd dit jaar afgezien van de ballonnen. Hiervoor in de plaats kregen we een roze gladiool en dat heeft toch ook wel iets feestelijks.
Met alle deelnemers, medical team, veiligheidsteam, DHL medewerkers, masseurs en alle andere vrijwilligers liepen we naar het Olympisch Stadion. En wat blijft het bijzonder en emotioneel om daar met z'n allen binnen te komen en daar te worden ontvangen door familie en vrienden. Voor ons een grote verrassing dat Eriks ouders aanwezig waren onze lieve vrienden Jan en Aleida. Dat doet ons goed, lieve mensen!
 |
| De mascotte en initiators Martje Hoekmeijer en Cathy Seabaugh |
Team Piece of Cake blijft haar naam eer aan doen en zal zich zekere weer inzetten voor de editie in 2015. De emballage actie van Aleida vindt deze maand plaats in Jumbo, Daalmeer. Statiegeld kan daar gedoneerd worden aan A Sister's Hope en we broeden ook weer op iets nieuws dit jaar.
Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten